بررسی اثر ضد تشنجی عصاره اتانولی برگ گیاه به لیمودر موش سوری از طریق تداخل با رسپتورهای بنزودیازپین

بیماری صرع یک اختلال نورولوژیکی جدی است که مشخصه آن بروز تشنج های پی درپی می باشد. میزان شیوع صرع در جوامع توسعه یافته 5 نفر در هر 100000 نفر در سال تخمین زده شده است که با افزایش سن احتمال بروز این بیماری افزایش می یابد. بر اساس یافته های ناشی از تحقیقات گسترده و بر اساس آمار منتشر شده توسط سازمان بهداشت جهانی امروزه در حدود 50 میلیون نفر در سرتاسر جهان به بیماری صرع مبتلا هستند. اگرچه داروهای ضد صرع مختلفی با مکانیسم های متفاوت جهت درمان این بیماری به کار برده میشود، با این حال در حدود 30 درصد از بیماران به طور کامل درمان نمی شوند. با وجود عوارض سمی و تراتوژنیک داروهای ضد صرع موجود، بررسی ترکیبات درمانی جدید امری ضروری به نظر می رسد. امروزه کاربرد گیاهان دارویی در پیشگیری و درمان بیماری ها جایگاه ویژه ای در بین جوامع مختلف دارد. این طور به نظر می رسد که با بررسی ترکیبات طبیعی بدست آمده از گیاهان دارویی مورد استفاده جهت درمان تشنج در طب سنتی، بتوان به کشف و غربالگری داروهای جدیدی با عوارض کمتر و پروفایل درمانی بهتر دست یافت. گیاه lippia citriodora ، گیاهی است درختچه ای به ارتفاع 3 تا 6 متر، که در طب سنتی کشور های مختلف در درمان تشنج, درد های عصبی وخستگی های روحی کاربرد دارد که با توجه به اثرات توصیف شده از گیاه به لیمو در طب سنتی، بر آن شدیم تا اثرات این گیاه را در درمان تشنج بررسی کنیم که پس از آزمایشات به عمل آمده و القای تشنج در mice ها با روش های تزریق داخل صفاقی ptz و استفاده از دستگاه الکتروشوک (مدل mes)، معلوم گردید گیاه به لیمو احتمالاً از طریق اثر بر روی گیرنده های بنزودیازپینی می تواند به صورت معنی داری زمان latency تشنجات را افزایش و زمان duration آن ها را کاهش دهد.